اصحاب کهف!

بهار از راه رسیده و خواب من دوچندان شده!
این روزا مامان که از سر کار برمیگرده، میاد سراغم و وسط حرفاش میپرسه: خواب بودی؟
میگم: آره...
میگه: نهار خوردی؟
میگم: نه ..... یه شکلات خوردم و خوابم برد دیگه!
میگه: ببینم ... تو مطمئنی که از کسی قرص سیاهی چیزی نگرفتی؟! .... دوستات تو چایت چیزی نریختن؟!
میگم: اصلاً فرصت نشد چیزی بخوریم ...
میگه: خب دیگه .... خلاصه حواست باشه! مشکوک میزنی!
میگم: مامان جان، دارم تمرین میکنم که به امید خدا رکورد اصحاب کهف رو بزنم!
تو دلش میگه: اینم بچه بود من بزرگ کردم؟!!!
پ.ن.: پیش خواب اونها، خوابهای ما چرت هم به حساب نمیان ..... وای!... آدم 300 سال بخوابه ..... چی میشه؟!