فرزند سالم!

یکی از اینترن های بخش زایمان نیومده بود و رزیدنت ها عصبانی از این وضع، از هر فرصتی برای تماس با دفتر آموزش و درخواست اینترن جایگزین استفاده می کردن. 

چهار نفر بستری بودن و  چند تای دیگه هم در حال طی مقدمات بستری!  

وای از اون زمانی که همزمان درد داشتن و داد می زدن!وااااااای!!!

من و همگروهی این قسمتم هم برای کمک به بقیه و پر کردن جای اون اینترن دائم در حال بدو بدو بودیم. 

بالاخره زمان به دنیا اومدن یکی از کوچولوها که ما فقط ضربان قلبشون رو می شنیدیم رسید و راهی اتاق زایمان شدیم. 

با هزار زور و زحمت نوزاد به دنیا اومد و اون گریه معروف رو سرداد! 

همه در تکاپوی رسیدگی به مادر و بچه و گرفتن نمونه خون بند ناف و ... بودن و ما و دانشجوهای مامایی هم در حال نظاره ... توی این هیر و ویر، مادر بچه که رنگ و روی تقریبا سیانوتیک بچه ش رو دیده بود(متمایل به بنفش کبود٬چون زمان عبورش از کانال زایمانی طولانی شده بود) مدام می گفت: چرا این رنگیه؟! ... چرا اینجوریه؟...لحظه به لحظه هم نگران تر می شد. 

همه می گفتن: بچه که خوبه ... نگران نباش... 

اما سوزنش گیر کرده بود و ول کن نبود! 

با خودم فکر می کردم که بذار بچه دوتا نفس بکشه و طعم اکسیژن رو بفهمه بعد! که دیدم مادر بچه خیره شده به چشم های من... انگار که مخاطب این سوالها من باشم! 

خنده م گرفته بود که اون وسط آدمی متخصص تر از من پیدا نکرده! ... گفتم: همه اولش این رنگی ان دیگه! 

حالا اینکه چه طوری تونست توی اون شلوغی، صدای من رو که در حالت عادی هم به سختی شنیده میشه تشخیص بده رو دیگه خدا عالمه، ولی آروم تر شد و پرسید: یعنی سالمه؟  

همراه بقیه گفتم:آره! 

باز هم پرسید:همه جاش سالمه؟ 

یکی از ماماها جواب داد:آره دیگه! سالم سالمه .... بچه رو بهش نشون داد و گفت: ببین پسر کاکل به سرتو! 

خدارو شکر این بار دیگه کوتاه اومد... نگاهش رو از چشمهای من به صورت بچه چرخوند و من رو از مسئولیت پاسخگو بودن و شفاف سازی خلاص کرد!  

... 

... 

روزهای تعطیلات رو یکی یکی، شاید هم چند تا چند تا دود می کنم و نابود!

در حال دود کردن بیست و چهارم شهریور بودم که چشمم افتاد به کی بوک^* بخش اخیر. 

 کتاب بیچاره رو غبار گرفته بود. 

 خواستم توی این دو هفته و اندی تعطیلات! ( اصلا خودم خجالت کشیدم که به این چند روز ناقابل اسم تعطیلات رو دادم!...حالا نیست زمانی که تعطیل نیستیم از صبح که میریم تا ظهر که بر گردیم خیلی زحمت می کشیم!!!) کاری کرده باشم که خدا رو خوش بیاد .... این بود که بعد از چند بار رفت و برگشت بین صفحات، یکی از فصل ها رو برای مطالعه انتخاب کردم. 

به چند تایی از سوالات که جواب دادم یاد اون روز شلوغ توی بخش زایمان افتادم... 

^*چند جلد کتاب تست هستن برای امتحان پره انترنی و ایضا غصه دل ما...آخه ناسلامتی اسفند ماه، این امتحان هم قراره غمی به غم هامون اضافه کنه! 

 از همین جا برای این امتحان خفن التماس دعا دارم