خماری!

امروز که زیر بارون پاییزی خیس شدم یاد بارون ماه پیش افتادم. 

چند روزی (که اینترنت هم نداشتیم)٬ صبح ها به خاطر ترس از موش آب کشیده شدن دست به دامن آژانس می شدم.  

راننده ای که روز اول اومد تعریف میکرد که خواب مونده بوده و خوش شانس بودم که همین که در آژانس رو باز کرده زنگ زدم.
روز دوم که باز همون راننده اومد٬ به خاطر ماجرای روز قبل احساس صمیمیت کرد و گفت: خدا بد نده! چرا این قدر میرین بیمارستان؟!
خندیدم و گفتم: کلاسمون اونجاست...
با توجه به این که بیمارستان مربوط به زنان و زایمان بود٬ احتمالا خیال کرد منظورم کلاسهاییه که برای زایمان آسان و به دنیا آوردن نی نی های گوگوری مگوری برگزار میشه٬ چون پرسید: متاهلین؟
منم گفتم: نه!
به مقصد رسیدیم و وقتی برای سوال و جواب بیشتر باقی نموند.
...روز سوم بارون بند اومد٬ بنابراین راننده عزیز نتونست سر در بیاره که چه کلاسی ممکنه برای خانم های غیر متاهل توی همچین بیمارستانی برگزار بشه!