اصغر آقا!

گفت: خوب نیست  

گفت: مثل « درباره الی» ته نداره دیگه!

گفتم: « درباره الی» که خوب بود! 

...

طفلکی هایی هستیم که دروغ های کوچولو می گیم، غافل از اینکه همین دروغ های کوچیک دارن غرقمون میکنن. 

این چیزی بود که من توی «جدایی نادر از سیمین» دیدم .... و این همون چیزیه که هر روز می بینم...

وقتی میخوان کسی رو از سرشون باز کنن...وقتی میخوان یه چیز بی اهمیت رو کمی به تعویق بندازن...

هر روز می بینم و ترس برم می داره که هر روز بیشتر شبیهشون بشم.

راست گفتن به دروغگوها کار راحتی نیست...

.....

با دوستم که فکر میکنه فیلم های اصغر فرهادی نیمه کاره تموم میشن موافق نیستم.

مدت کوتاهی بعد از درباره الی، چهارشنبه سوری و شهر زیبا رو تماشا کردم...و بعد هم که جدایی نادر ازسیمین.

وقتی فیلم به پایان می رسه و من و مامان یه آه می کشیم، یعنی فیلم حرفش رو زده ، دیگه چه اهمیتی داره که اون دختر،پدرش رو انتخاب کنه یا مادرش رو، یا چه اهمیتی داره که الی کی بوده، یا اینکه اون پسر دوستش رو نجات میده یا خودش رو ...

پ.ن.: قرار بود اینو خیلی وقت پیش بنویسم...فردا امتحان دارم و چه محرکی برای نوشتن بهتر از امتحان؟! ...حتی از این جایزه golden globe هم موثرتره!

پ.ن.2: طرح « یک امتحان...یک کتاب» من هنوز به قوت خودش باقیه!

این بار « روی ماه خداوند را ببوس» رو خوندم.