پارسی شکر است
مکانی عمومی در یکی از شهرهای استان اردبیل:
محیط پر از سر و صدای حرف زدن آدمهاست.....من ولی مثل اینکه وارد کشور دیگه ای شدم!
غریبم بین هموطنانی که یک کلمه از حرفاشون رو نمیفهمم...
یه گروه از خانم ها رو انتخاب میکنم تا سؤالم رو ازشون بپرسم.....با خودم میگم: کاش مامان هم اومده بود ... و بهشون نزدیک میشم.
سوالم رو که میپرسم همه شون میخوان راهنماییم کنن .... انگار چهره هاشون مهربونتر از قبل شده ...
شاید چون فقط این بار همه به یه زبون حرف می زنیم.
..............
... وقتی ازشون دور میشدم باز صحبتشون گل انداخته بود....بین حرفاشون فقط «اردبیل» و «زیبا» رو فهمیدم.
شاید میگفتن این دختره حتماً مال اردبیله که اینقدر زیباست!!!
یا اینکه حتماً این دختره اردبیلی نیست چون اونا که زیبا هستن!!
]
اما آخه کدوم دختر اردبیلی میاد بپره وسط یه عده که ترکی حرف میزنن و به فارسی سؤال بپرسه؟!!!.... پس احتمال دومیش بیشتره!!! 
۶ روز پیش...
« ... بی کامپیوتری نکشیدی که عاشقی یادت بره! »
......
یک سال و شش روزه که این صفحه رو خط خطی می کنم...
۱۲۳
چند هفته ای بود که به واحد رو به رویی اومده بودن.....یه خانواده مثل خانواده های دیگه.
همه چیز عادی بود تا اینکه اون شب٬ وقتی داشتم لباسهام رو مرتب می کردم صدای دعوا شنیدم.
خب طبیعیه که پدر و مادرها از دست بچه هاشون به ستوه بیان ..... ولی سر و صداها بلندتر شد.
کمی بعد صدای گریه یه بچه و چندتایی صدای شکستن هم بهش اضافه شد.
خدارو شکر قبل از اینکه من از تعجب شاخ دربیارم یا کار به ریش سفیدی همسایه ها بکشه ـچون صدای دو سه نفرشون از راه پله ها میومدـ وضعیت سفید شد.
........
کم نشنیدم که بعد از اینکه برای کسی اتفاقی افتاده همسایه هاش گفتن اون موقع صداهایی شنیده بودن ولی کاری نکردن....یا اینکه پیش خودشون فکر دیگه ای کردن....
توی این فکرم که اگه کسی توی اون خونه که فقط یه دیوار با من فاصله داشت چیزیش میشد چه کاری ازم برمیومد؟!
چرا نباید بتونیم برای حفظ جون خودشون توی این مواقع پلیس خبر کنیم؟
چرا خود اونها اولین کسانی هستن که بعداً به دشمنی و دخالت متهمت میکنن؟
پ.ن.: دلم میخواد بدونم این اورژانس ۱۲۳ که قرار بود توی این موارد اقدام کنه هنوز به قوت خودش باقیه یا به خاطرات پیوسته ...